เมื่อประเทศไทยก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุมีส่วนให้แบบแผนทางระบาดวิทยาเปลี่ยนแปลงไป โดยเป็นการเปลี่ยนผ่านไปสู่โรคไม่ติดต่อเรื้อรังมากขึ้น ซึ่งผู้ป่วยต้องได้รับการดูแลอย่างต่อเนื่อง จึงส่งผลให้จำนวนผู้สูงอายุที่ต้องพึ่งพิงการดูแลจากสมาชิกในครอบครัวเพิ่มสูงขึ้น แต่ศักยภาพของครัวเรือนไทยในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงกลับลดถอยลง นอกจากนี้การจัดการระบบดูแลผู้สูงอายุทั้งในด้านสุขภาพและสังคมของประเทศไทยที่ผ่านมายังดำเนินการแบบแยกส่วน การดำเนินงานอยู่ในภาวะตั้งรับและเป็นการสงเคราะห์เป็นครั้งคราว และขาดกลไกสนับสนุนด้านการคลังที่มีประสิทธิผล อีกทั้งระบบบริการสุขภาพในโรงพยาบาลยังอิงกับการจัดบริการรักษาพยาบาลแบบเฉียบพลันเป็นหลัก ขาดการปรับตัวเพื่อรองรับการรักษาพยาบาลสำหรับผู้ป่วยโรคเรื้อรัง สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) เป็นองค์กรหนึ่งที่มีส่วนสำคัญในการผลักดันระบบการดูแลระยะยาว (Long-term Care: LTC) สำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชน โดยเน้นสนับสนุนให้บุคคล ครอบครัว และชุมชน มีขีดความสามารถในการดูแลผู้สูงอายุให้สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีศักดิ์ศรีในครอบครัวและชุมชน และเชื่อมโยงกับระบบบริการสุขภาพและบริการทางสังคมอย่างมีประสิทธิภาพ การนำเสนอครั้งนี้จะนำเสนอความเป็นมาของระบบ LTC และการบริหารจัดการระบบ โดย สปสช. และความท้าทายในการจัดการระบบฯ

Facebook Link: https://www.facebook.com/255818394487885/videos/837312296811921