คุณศิรดา เขมานิฏฐาไท
นักศึกษาปริญญาเอก SOAS, University of London
เมื่อเมียนมาเข้าสู่ยุคเปลี่ยนผ่านทางการเมืองภายใต้การปกครองของรัฐบาลระบอบผสม (hybrid regime)อย่างรัฐบาลเต็งเส่ง และ รัฐบาลอองซานซูจี กรอบนโยบายของรัฐบาลเมียนมาต่อประเด็นแรงงานย้ายถิ่นระหว่างประเทศมีความเปลี่ยนแปลงไปสู่บรรทัดฐานของประเทศผู้ส่งแรงงาน (migrant-sending state) มากขึ้น และมีกรอบนโยบายที่ชัดเจนกว่าในยุคของระบอบเผด็จการทหาร มีการสมาทานบรรทัดฐานระหว่างประเทศบางประการ โดยเฉพาะการคุ้มครองสิทธิแรงงานข้ามชาติ ทั้งนี้ กรอบนโยบายอยู่บนพื้นฐานของสองปัจจัยหลัก ได้แก่ 1) นโยบายต่างประเทศที่เปิดสู่ชุมชนระหว่างประเทศมากขึ้น ทำให้เกิดความร่วมมือกับองค์กรระหว่างประเทศ 2) ความสัมพันธ์ที่ปราศจากข้อขัดแย้งกับประเทศผู้รับแรงงานหลักที่สำคัญที่สุด คือประเทศไทย อย่างไรก็ดีพัฒนาการของกรอบนโยบายเรื่องแรงงานย้ายถิ่นก็ยังอยู่ในระยะเริ่มต้น และยังคงมีปัญหาในเชิงปฏิบัติ รวมถึงรัฐบาลเมียนมาไม่ได้มีเจตนาที่จะพึ่งพาการพัฒนาทางเศรษฐกิจผ่านการส่งออกแรงงานเป็นหลักแบบประเทศผู้ส่งออกแรงงานบางประเทศแต่อย่างใด สุดท้าย เมื่อประเทศเมียนมาเกิดสถานการณ์รัฐประหารเช่นนี้ จะส่งผลอย่างไรต่อแรงงานย้ายถิ่นระหว่างประเทศ
Facebook Link: https://fb.watch/4yX4M9rjfz/
จรัมพร โห้ลำยอง
กรกนก พงษ์ประดิษฐ์
ปราโมทย์ ประสาทกุล
กาญจนา เทียนลาย
กัญญา อภิพรชัยสกุล
รีนา ต๊ะดี
สัมโมทิก สวิชญาน,ปกรณ์ ลี้สกุล
มนสิการ กาญจนะจิตรา
มนสิการ กาญจนะจิตรา
มนสิการ กาญจนะจิตรา
ปราโมทย์ ประสาทกุล
อมรา สุนทรธาดา
จงจิตต์ ฤทธิรงค์
วรชัย ทองไทย
ประทีป นัยนา
อภิชัย อารยะเจริญชัย
ปราโมทย์ ประสาทกุล
จรัมพร โห้ลำยอง
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
อมรา สุนทรธาดา
อมรา สุนทรธาดา
ภัสสร มิ่งไธสง
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
โรยทราย วงศ์สุบรรณ
อมรา สุนทรธาดา
อมรา สุนทรธาดา
วรชัย ทองไทย
ณัฐนี อมรประดับกุล,ณปภัช สัจนวกุล
ติณณภพจ์ สินสมบูรณ์ทอง
วรชัย ทองไทย