เพียงช่วงเวลาหนึ่งปีเศษเท่านั้นนับแต่การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโควิด 19 หลายประเทศทั่วโลกได้รับผลกระทบขั้นวิกฤต รายงานการวิเคราะห์ ดำเนินการโดย UNDP ร่วมมือกับ UN Women และ สถาบัน Pardee Center for International Futures มหาวิทยาลัยเด็นเวอร์ รัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา คาดประมาณผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโควิด 19 โดยเฉพาะผู้หญิงและเด็ก ประมาณ 6 ล้านคนได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง และอาจมีจำนวนมากกว่าที่คาดประมาณไว้ เนื่องจากแรงงานหญิงถูกเลิกจ้างงานมากกว่าแรงงานชายหรือชั่วโมงการจ้างงานน้อยลง ส่งผลต่อเด็กโดยตรงเพราะผู้หญิงทำหน้าที่หลักเพื่อดูแลบุตรและครอบครัว
UN Women (2020) คาดประมาณจำนวนประชากรหญิงกลุ่มอายุ 25-34 ทั่วโลกมีประมาณ 50 ล้านคนที่มีรายได้ยังชีพประมาณ 60 บาท ต่อวัน เปรียบเทียบกับผู้ชายในกลุ่มอายุเดียวกันมี ประมาณ 40 ล้านคน ผู้หญิงได้รับผลกระทบมากกว่าเพราะแรงงานส่วนใหญ่อยู่ในภาคการจ้างแรงงานนอกระบบ (informal sectors) เช่น รับจ้างทำงานบ้าน รับงานมาทำที่บ้านโดยมีค่าตอบแทนตามจำนวนงานที่ผลิตได้ ลักษณะงานไม่มีความมั่นคงในเรื่องระยะเวลาการจ้างงาน รวมทั้งการต่อรองค่าแรง ไม่มีสวัสดิการแรงงาน แรงงานลักษณะดังกล่าวได้รับผลกระทบรุนแรง เช่น ถูก เลิกจ้างงาน ลดชั่วโมงการทำงาน คาดประมาณว่าแรงงานหญิงทั่วโลกสำหรับการจ้างงานลักษณะนี้ ต้องขาดรายได้น้อยกว่าที่เคยหาได้ร้อยละ 60 ในช่วงแรกของการแพร่ระบาดโควิด 19 ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อครอบครัว เช่น กลุ่มประเทศตอนใต้ของทะเลทรายซาฮาร่า และกลุ่มประเทศอเมริกากลาง ได้รับผลกระทบร้อยละ 81 ประเทศต่าง ๆในทวีปยุโรปและเอเชียกลางได้รับผลกระทบ ร้อยละ 70 สำหรับเอเชียและหมู่เกาะแปซิฟิกได้รับผลกระทบน้อยที่สุดคือร้อยละ 22
ภาพที่ 1 จำนวนประชากรโลกที่ฐานะยากจนต่ำกว่าเส้นแบ่งความยากจน ก่อนและหลังการระบาดโควิด 19 จำแนกตามเพศ
ที่มา: G. Azcona, Bhatt. A, and Kapto.S. 2020.
ภาพที่ 2 อัตราส่วนประชากรหญิงยากจนเปรียบเทียบกับประชากรชาย 100 คน ในภูมิภาคเอเชียใต้
ที่มา: Azcona, G., Bhatt. A. and Kapto. S. 2020.
โดยเฉพาะประชากรหญิงวัยเจริญพันธุ์ มีอัตราส่วนประชากรหญิงยากจนเปรียบเทียบกับประชากรชาย 119 คน ต่อ 100 คน ในกลุ่มอายุ 25-34 ปี ในปี 2020 และคาดว่าจะเพิ่มเป็นหญิง 121 คน ต่อชาย 100 คน ในปี 2030 โดยเฉพาะประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคเอเชียใต้
ประชากรโลกเพศหญิงที่ยากจนที่สุดในโลกร้อยละ 58.9 อยู่ในกลุ่มประเทศตอนใต้ของทะเลทรายซาฮาร่า และคาดว่าจะเพิ่มเป็น ร้อยละ 71.1 ในปี 2030 เช่นเดียวกับอัตราเพิ่มในกลุ่มประทศเอเชียกลางและเอเชียใต้เนื่องจากการระบาดของโควิด 19 อัตราเพิ่มคาดว่าประมาณ ร้อยละ 10 ในปี 2021 คาดว่าอาจเพิ่มขึ้นเป็น ร้อยละ 13 ในปี 2021 และอาจเพิ่มสูงถึงร้อยละ 18.6 ในปี 2030
การลดช่องว่างความยากจนของประชากรหญิงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ยังมีความหวังอยู่บ้าง เช่น การเร่งนโยบายสร้างโอกาสด้านการศึกษา การบริการวางแผนครอบครัวที่เข้าถึงได้สะดวกและปลอดภัย ค่าแรงที่ยุติธรรม และมาตรการเพิ่มสวัสดิการอื่น ๆ ซึ่งต้องใช้งบประมาณไม่ต่ำกว่า 480,000 ล้าน ดอลล่าร์ เพื่อคุ้มครองประชากรหญิง 100 ล้านคน ทั่วโลกให้หลุดพ้นจากความยากจนในระดับหนึ่งและปลอดภัยจากการป่วยหรือเสียชีวิตด้วยโควิด 19 เช่นกัน
องค์การสหประชาชาติ (UN, 2000) ประมวลผลภาพรวมประเทศต่าง ๆ ที่ได้รับผลกระทบจากการระบาดโควิด 19 ในหลายประเทศมีโครงการให้ความช่วยเหลือแบบเร่งด่วนสำหรับผู้ที่เป็นเหยื่อความรุนแรงในช่วงมาตรการ lockdown เช่น จีน มี online application # Antidomestic Violence โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย สเปนมีบริการ online chatroom เพื่อให้คำปรึกษาด้านสุขภาพจิต อาร์เจนตินาให้บริการรับเรื่องราวผ่านร้านขายยา เช่นเดียวกับฝรั่งเศสมีบริการรับเรื่องผ่านร้านสะดวกซื้อรวมทั้งสำรองที่พักในโรงแรม 20,000 ห้อง เพื่อการเข้าพักระยะสั้น สำหรับผู้หญิงที่เป็นเหยื่อความรุนแรงหรือการคุกคามทุกประเภท
ภาพประกอบจาก Ketut Subiyanto from Pexels
อ้างอิง:
